نقش روان شناس در بهبود بیماری مزمن

به گزارش خبرنگار ایران پزشک، روان شناسان نه تنها در حمایت از افراد مبتلا به بیماری‌های روانی، بلکه در شرایط جسمی مزمن نیز نقش اساسی دارند. زیرا زندگی با یک بیماری مزمن سلامت هم از نظر جسمی و هم از نظر احساسی می‌تواند چالش برانگیز باشد. تأثیر بیماری مزمن فراتر از علائم فیزیکی است و اغلب بر سلامت روان، روابط و رفاه کلی نیز تاثیر می‌گذارد.
این شرایط اغلب نامریی هستند. به این معنی که علائم توسط دیگران قابل مشاهده نیستند. به عنوان مثال، درد یا خستگی. تاثیر بر کیفیت زندگی و هویت یک فرد می‌تواند ویرانگر باشد. متاسفانه ما می‌دانیم که زندگی با یک بیماری فیزیکی مزمن، افراد را در معرض خطر بسیار بالاتری برای ابتلا به یک بیماری روانی مانند افسردگی یا اضطراب قرار می‌دهد.

چالش‌های عاطفی زندگی با یک بیماری مزمن

بار روانی زندگی با یک بیماری مزمن سلامتی می‌تواند به سرعت منجر به احساس فرسودگی، نا امیدی، استرس، شرم، گناه و اندوه شود. احساس یک فرد از خود (هویت آنها) می‌تواند به شدت تحت تاثیر بیماری مزمن قرار گیرد.

تاثیر منفی بر کار، تحصیل و امور مالی می‌تواند منجر به احساس نا امیدی، استرس، خجالت و خستگی شود. خودمدیریتی بهینه یک بیماری مزمن می‌تواند مانند یک شغل تمام وقت باشد و زمان کمی برای فعالیت‌های لذت بخش و معنی دار باقی بگذارد.

تغییرات قابل توجهی در شیوه زندگی اغلب مورد نیاز است که می‌تواند برای فرد و خانواده او طاقت فرسا باشد.
روان شناس چگونه می‌تواند کمک کند؟

حمایت عاطفی و راهبردهای مقابله: شرایط بیماری مزمن می‌تواند با احساسات زیادی همراه باشد. از جست‌وجوی تشخیص تا فهمیدن اینکه تشخیص ممکن است برای آینده شما چه معنایی داشته باشد و کار کردن با چالش‌های روزانه، قرار ملاقات‌ها و درمان‌های پزشکی و تغییراتی که ممکن است لازم باشد در نحوه زندگی بعد از بیماری ایجاد کنید. روان شناسان می‌توانند فضای امن و حمایتی را برای افراد فراهم کنند تا بتوانند این احساسات را ابراز و پردازش کنند و بدون قضاوت ارتباط و حمایت را فراهم کنند. آنها زمان و فضای اختصاصی را برای توقف و تمرکز روی این که همه این تغییرات برای شما چگونه هستند فراهم می‌کنند و می‌توانند به شما کمک کنند تا احساسات غمگینی، از دست دادن، اضطراب، افسردگی یا نا امیدی را که ممکن است ایجاد شود هدایت کنید. روان شناسان همچنین با افراد همکاری می‌کنند تا راهبردهای مقابله‌ای موثر و تکنیک‌های انعطاف پذیری متناسب با هر فرد و نیازهای خاص آنها را توسعه دهند. این ابزارها، تکنیک‌هایی را در اختیار شما قرار می‌دهد تا تجربه احساسی خود را در دنیای واقعی و در آینده درک کنید.

تعدیل و ایجاد حس: کنار آمدن با یک بیماری مزمن سلامتی اغلب مستلزم یک فرآیند سازگاری اساسی است. روان شناسان به افراد کمک می‌کنند تا تاثیر شرایط خود را بر زندگی‌شان درک کنند و درک معناداری از آن‌ها داشته باشند و راه‌هایی را که از طریق آن‌ها می‌توانند همچنان بر فعالیت‌هایی تمرکز کنند که به ارزش‌ها و علایق منحصر به‌ فردشان مربوط می‌شود، کمک کنند. همچنین به افراد کمک می‌کنند تا در نظر بگیرند که چگونه می‌توانند همچنان بر آنچه برایشان مهم‌تر است تمرکز کنند و در عین حال با تغییرات خارج از کنترل خود کنار بیایند.

مدیریت درد و کنترل علائم: برای افرادی که درد مزمن یا سایر علائم ناراحت کننده دارند، روان شناسان می‌توانند با تیم‌های مراقبت بهداشتی برای توسعه استراتژی‌های مدیریت درد جامع همکاری کنند. آنها از تکنیک‌های مبتنی بر شواهد مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، درمان پذیرش و تعهد (ACT) و رویکردهای متمرکز بر احساسات و بدن برای رسیدگی به عوامل موثر بر درک درد، توسعه مهارت‌های مقابله با درد و افزایش کنترل علائم استفاده می‌کنند. روان شناسان همچنین ممکن است تکنیک‌های آرام‌سازی، تمرین‌های تمرکز حواس و بیوفیدبک را برای ارتقای مدیریت موثر درد بگنجانند.

تغییر رفتار سلامتی: روان شناسان نقش مهمی در کمک به افراد برای ایجاد این تغییرات رفتاری موثر دارند. همچنین به عواملی مانند انگیزه، خودکارآمدی و تاب‌آوری می‌پردازند و افراد را قادر می‌سازند تا فعالانه در مراقبت‌های بهداشتی خود مشارکت کنند و تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند که بر اساس ارزش‌ها و ترجیحاتشان بهترین کارکرد را برای آنها دارد.

پشتیبانی ارتباطی : شرایط بیماری مزمن می‌تواند بر روابط با خانواده، دوستان، همکاران و مراقبین تأثیر بگذارد. روان شناسان می‌توانند با راهبردهای ارتباطی مؤثر، تغییر در نقش‌ها و پویایی‌ها کمک کنند و می‌توانند از روابط حمایت کنند. آنها همچنین به نگرانی‌های مربوط به بار مراقب، عملکرد خانواده، کمک می‌کنند تا شبکه‌های حمایتی را برای کمک عاطفی و عملی تقویت کنند.

برنامه ریزی و تصمیم گیری دشوار: برخی از بیماری‌های مزمن با پیش آگهی چالش برانگیز برای آینده همراه هستند. ممکن است با آینده‌ای رو به رو شوید که در آن انتظار می‌رود علائم در طول زمان بدتر شوند و ممکن است زمانی فرا برسد که نتوانید در مورد آنچه در مراحل پیشرفته بیماری اتفاق می‌افتد تصمیم بگیرید. یک روان‌شناس می‌تواند با شما همکاری کند تا با سخت‌ترین جنبه‌های تشخیص خود رو به رو شوید و از شما حمایت کند تا مکالمات و برنامه‌ریزی‌هایی را برای زمانی که سلامت شما کاهش می‌یابد، انجام دهید. این شامل برنامه ریزی برای مراقبت از پایان زندگی، فکر کردن از طریق اولویت بندی آنچه در مراحل بعدی زندگی برای شما مهم است و کمک به انجام این گفت‌وگوها با افراد مهم در صورت نیاز است. این‌ها می توانند حقایق دردناک و اضطراب آور برای در نظر گرفتن باشند، بنابراین روان شناسان می‌توانند با شما در این فرآیند برنامه ریزی و تصمیم گیری قدم بردارند.

به یاد داشته باشید، با حمایت صحیح و رویکردی جامع به مراقبت‌های بهداشتی، افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن می‌توانند زندگی کاملی داشته باشند، روابط معنادار را حفظ کنند و با وجود چالش‌ها یا پیش‌آگهی‌ها، انعطاف‌پذیری روانی را پرورش دهند.

پایان پیام/